Kultury silnie różnią się klauzulą wyłączności, czyli rzeczami, które w bliskim związku powinno się robić wyłącznie z partnerem. Może to być np. seks, zwierzanie się czy wspólny posiłek. Jedne traktują tę klauzulę szerzej, inne niezwykle wąsko. W krajach arabskich obejmuje ona prawie wszystko, kobietom niezwykle trudno żyć, bo w tym przypadku zjawisko jest przy okazji niesymetryczne i dotyczy wyłącznie jednej płci. Jeśli spojrzymy na swingujących Amerykanów, to zauważymy, że w ich przypadku klauzula jest wąsko zdefiniowana - oni sobie ustalili, że nie można tylko kochać człowieka spoza związku, ale wszystko pozostałe, łącznie z seksem, jest dozwolone.

Są jednak pewne rzeczy, na które kultura nie ma wpływu.

Na przykład?

Zjawisko strzeżenia dostępu do kobiet. Żaden hollywoodzki twórca nie był tak głupi, żeby nakręcić historię o tym, jak to młodych mężczyzn zamyka się w odosobnionym miejscu, żeby chronić ich przed rozszalałymi kobietami. Ale odwrotnych przykładów jest bardzo dużo. Nie ma ani jednej kultury, w której dostęp do mężczyzn byłby bardziej strzeżony niż do kobiet, zaś niezlicznone kultury zamykają kobiety w domostwach lub ich częściach niedostępnych obcym, w klasztorach, haremach i tak dalej.

Czy kobiety i mężczyźni inaczej przeżywają zazdrość? One przeżywają smutek i depresję, oni wyładowują się na ukochanej lub na rywalu?

To kobiety nieco częściej niż mężczyźni wszczynają agresję w bliskich związkach. Jednak ich agresja jest nieszkodliwa w porównaniu z męską. Ale biorąc pod uwagę, że panie przeżywają wszelkie emocje nieco intensywniej niż panowie, można przypuszczać, że zazdrość jest silniejsza u tych pierwszych.
W związkach homoseksualnych zazdrość wygląda podobnie jak u par heteroseksualnych?

Zależy od typu związku. Wiadomo, że pary gejowskie zdradzają się trzykrotnie częściej niż pary lesbijskie. Wśród lesbijek, gdy dochodzi do zdrady, to przeważnie z jedną osobą, u gejów - z czterdziestoma.